Niagara Falls wodospad, który musisz zobaczyć będąc w USA

Niektórzy podczas rejsu statkiem pod spadający z impetem wodny płaszcz czują tak silne emocje, że pryskająca woda miesza się ze łzami. Jedna z moich znajomych pisała o wizycie w miasteczku Niagara Falls następująco:

Wycieczka do wodospadu była dla mnie momentem, który zapamiętam na długo. Będąc na statku, tak blisko spadającej wody, którą mogłam poczuć na twarzy i ciele, uświadomiłam sobie dwie rzeczy: gdzie jestem i czego właśnie dokonałam. Rok temu nawet nie pomyślałabym, że to JA będę tak blisko tego dzieła natury, tego miejsca, które zawsze widziałam w filmach i na zdjęciach. Tego miejsca, które było dla mnie niemożliwe. Naprawdę się wtedy wzruszyłam, bo dotarło do mnie, że to ja uczyniłam wszystko, żeby być tu i teraz.

Słynny wodospad znajduje się na granicy USA i Kanady, a miejsce jest podzielone między te dwa państwa. Huczące wodne kaskady można zwiedzać zarówno od strony kanadyjskiej prowincji Ontario, jak i amerykańskiego stanu Nowy Jork.

Kanadyjska Niagara jest szczególnie zachęcająca dla młodych ludzi. Poza dużo większą liczbą kasyn, knajpek, sklepów, restauracji i wesołego miasteczka legalne jest tu picie alkoholu po ukończeniu 18 lat. W USA pełnoletniość osiąga się po przekroczeniu dwudziestego pierwszego roku życia – wszyscy poniżej tej granicy mają kategoryczny zakaz spożywania napojów wyskokowych, nawet jeśli w kraju, z którego pochodzą, są do tego uprawnieni.

Niektórzy twierdzą, że widok na wodospady od amerykańskiej strony jest gorszy, ale osobiście się z tym nie zgadzam. Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz nocować po kanadyjskiej stronie, to – poza wspomnianymi wcześniej atrakcjami – nie stracisz dużo. Większość najsłynniejszych punktów związanych z samą Niagarą znajduje się bowiem i tak w USA.

Wiza do Kanady jak zdobyć i czy jest konieczna

Duży wpływ na to, po której stronie Falls zostają turyści, ma ich narodowość. Do Kanady bowiem potrzebna jest wiza – obywatele niektórych państw muszą się o nią ubiegać w konsulatach czy ambasadach. Polacy chcący dostać się do północnego sąsiada USA drogą lądową lub morską nie potrzebują wizy, a od przylatujących samolotem turystów wymagany jest tylko dokument eTA, czyli elektroniczne zaświadczenie potwierdzające możliwość wjazdu na teren kraju.

Podanie o taki dokument można złożyć przez Internet i zazwyczaj kilka dni po uiszczeniu niewielkiej opłaty (8 CAD jest niczym w porównaniu do 160$ w przypadku starania się o wizę amerykańską) można już wydrukować zaświadczenie i ruszać w drogę.

Rainbow International Bridge Tęczowy Most nad wodospadem Niagara

Tęczowy Most łączy Kanadę ze Stanami i spełnia funkcję punktu granicznego; chcąc dostać się z jednego brzegu  na drugi, trzeba przejść przez swoistą odprawę. Niezbędne jest oczywiście okazanie paszportu i amerykańskiej wizy, która powinna być ważna jeszcze przynajmniej 2-3 miesiące (w przeciwnym wypadku można mieć problem, aby z powrotem dostać się na teren Ameryki). Gratka dla kolekcjonerów pieczątek w paszporcie – tutaj można dostać kolejną do kolekcji!

Za przejazd samochodem przez Rainbow Bridge jest pobierana jednorazowa opłata w wysokości 3,75$ lub 4,75 CAD. Za każdorazowe przejście pieszo trzeba zapłacić 1$ (koniecznie należy zabrać drobne – najlepiej monety). Jeśli zostaje się po stronie kanadyjskiej, to warto zaplanować zwiedzanie tak, aby zapłacić za przejścia możliwie najmniej.

Odległość między poszczególnymi obszarami Niagara Falls nie jest duża. Zależy oczywiście od umiejscowienia hotelu, w którym się zostaje, ale w większości przypadków poszczególne miejsca dzieli spacerowy dystans. Jeśli ma się wybór, warto zdecydować się na zakwaterowanie po stronie kanadyjskiej (bogatej w atrakcje) i po prostu przejść się na spacer na stronę amerykańską.

Atrakcje Niagara Falls i okolicy

Niagara mieści się na terenie parku stanowego. Oferowane atrakcje pozwalają dogłębnie eksplorować całą okolicę i zobaczyć wodospad ze wszelkich stron – z góry, z dołu, z boku, deptaku, wieży obserwacyjnej i klifu. Możliwości jest dużo, ale już sam spacer brzegiem nagle urywającej się rzeki jest wyjątkowy.

Szczególnie popularny jest rejs statkiem Maid of the Mist (ang. Panna Mgieł), który zabiera uczestników praktycznie pod same potężne kaskady. Im bliżej podpływa się do huczącego żywiołu, tym silniejsze ma się wrażenie, że statek zostanie zaraz zalany, odwróci się dnem do góry i wciągną go tworzące się w wodzie wiry. Zalewająca oczy woda wcale nie daje większego poczucia kontroli nad sytuacją.

Podobnie jest w przypadku Cave of the Winds (ang. Wietrzna Grota). Podczas spaceru po drewnianej instalacji spadająca z niesamowitej wysokości woda skutecznie moczy odwiedzającego do suchej nitki. Chcącym robić zdjęcia zalecam zaopatrzenie się w specjalny pokrowiec na telefon, który najlepiej jest zawiesić sobie na szyi.

Nie dość, że urządzenie może się zamoczyć, to spadająca woda uderza z taką siłą, że nietrudno jest wypuścić je z ręki. W cenie biletu (Cave of the Winds: dorośli 19$, dzieci 16$; Maid of the Mist: 19,25/11,20$) obu wspomnianych atrakcji otrzymuje się jednorazowe sandały i kolorowe, przeciwdeszczowe peleryny.

Ci, którzy chcą pozostać w suchych butach, mogą wybrać się do Skylon Tower. Poza fantastycznym punktem widokowym znajduje się tam niepostrzeżenie obracająca się restauracja, która gwarantuje zobaczenie okolicy z 360-stopniowej perspektywy.

Wjazd do obserwatorium kosztuje ok. 20/11$. Wskazówka dla zainteresowanych, którzy wysyłają kartki pocztowe: widokówki wraz ze znaczkami można kupić w sklepikach zlokalizowanych obok kas biletowych (są tańsze niż te oferowane w obserwatorium). Skrzynka pocztowa znajduje się na zewnątrz budynku (parter); trzeba wyjść przez jedne ze szklanych drzwi na niewielki, murowany dziedziniec.

Ciekawym punktem z ładnymi widokami jest też Goat Island, wysepka zlokalizowana pomiędzy kanadyjską a amerykańską stroną wodospadu. Platformy zostały wybudowane bezpośrednio nad urwiskiem, co daje niesamowite wrażenie spadania w przepaść – trzeba uważać, żeby nie patrzeć zbyt długo w hipnotyzujący i załamujący się nurt, bo grozi to utratą równowagi.

Bezpłatną cowieczorną atrakcją są też pokazy iluminacji, podczas których wody Niagary zmieniają kolory (zwykle w takt muzyki). Show kończą wystrzały sztucznych ogni. Czas rozpoczęcia iluminacji różni się w zależności od miesiąca, można go sprawdzić na ich stronie.

Wybierających się na oglądanie tańca barwnych łun na wodospadzie zachęcam do zabrania ze sobą cieplejszych swetrów – pokaz zaczyna się zwykle po zmroku, gdy od wody ciągnie już nieprzyjemny chłód (nawet w lecie!).

Niagara Falls informacje praktyczne

• Przejazd z Nowego Jorku zajmuje około 7 godzin. Najbardziej ekonomiczne jest wypożyczenie samochodu albo skorzystanie ze zorganizowanych wycieczek, które są oferowane przez wiele lokalnych biur podróży i agencji turystycznych.
• Nie trzeba wymieniać dolarów na walutę kanadyjską – na miejscu, przy każdorazowym zakupie, ceny są bez problemu przeliczane.
• Na zwiedzenie podstawowych atrakcji i dojazd (z Nowego Jorku i okolic) warto zarezerwować sobie 3 pełne dni i 2 noclegi.