Naleśniki w różnych wersjach, puszyste, na słodko, na ostro, z serem czy dżemem, jadane są we wszystkich krajach świata. Mamy dla Was kilka prostych przepisów i trochę ciekawostek.
Naleśniki to jedna z najstarszych potraw, jaką zaczęli przyrządzać ludzie. Pewnie zaraz po tym, gdy nauczyli się mielić zboże na mąkę. Wystarczyło dodać wodę i wbić jajko, a potem wszystko rozsmarować na rozgrzanej blasze.
Danie najprostsze z możliwych, a i tak powstały setki odmian naleśników i sposobów ich podawania. Jada się je we wszystkich możliwych konfiguracjach i smakach. Osobiście uwielbiam naleśniki z białym twarogiem, dokładnie takie, jakie smażyła mi babcia, a potem mama.
Naleśniki na świecie
Podobno naleśniki to jedyna potrawa znana w każdym zakątku świata. Łatwo w to uwierzyć, danie jest proste i naprawdę dobre, bo kto nie lubi naleśników? Znacie kogoś takiego? Ja nie.
Dla przykładu Eskimosi jedzą creti, placki z alg i porostów wymieszanych z krwią fok. Wypełniają je rybami i foczym mięsem, jadają je oczywiście na zimno 🙂
Na drugim końcu świata, Etiopczycy smażą placki zwane indżera. Ich wykonanie jest czasochłonne, gdyż mąkę miesza się z wodą i odstawia do fermentacji. Dzięki temu tamtejsze naleśniki mają rozpoznawalnie kwaśny smak. Podaje się je z zawiesistym gulaszem i warzywami. Przygodą jest to, że je się je rękoma maczając w przeróżnych sosach.
Podobne naleśniki popularne są w krajach arabskich, gdzie nazywają je rghayef, rghaif albo msemen. My zajadaliśmy się nimi w Maroko. Próbowaliśmy wielu odmian, często z kurczakiem dla mnie, a warzywami dla Madzi. Jest wersja na słodko polane miodem. Można na nie trafić na każdym tamtejszym straganie z jedzeniem soku.
Przepis na naleśniki Rghayef z Maroko
Co potrzebujemy:
2 szklanki mąki.
1 szklankę drobnej kaszy mannej.
1 łyżeczkę suchych drożdży.
Wody tak żużo by ciasto miało konsystencję gęstej śmietany.
Mniejszą połowę kostki masła.
4 Łyski oleju.
Trochę kaszy mannej jako posypka do wyrabianych naleśników.
Przygotowanie Rghayef:
Na początek masło i olej podgrzać i odstawić do przestygnięcia. W tym czasie wymieszać wszystkie suche składniki i dolać wody. Mieszać trzeba tak długo aż powstanie delikatne i elastyczne ciasto.
Ciasto należy wysmarować wcześniej przygotowanym masłem z olejem i podzielić na nieduże kulki. Te ostatnie również posmarować tłuszczem i wyrobić z nich placki palcami. Jeżeli nie macie wprawy to możecie rozgniatać i formować ciasto na blacie stołu.
Gotowe naleśniki muszą być bardzo cienkie, jak bibuła. Teraz smarujemy je tłuszczem i posypujemy kaszą manna. Następnie składamy na połowę i powtarzamy smarowanie i posypujemy kaszą. Robimy to do czasu gdy uzyskamy jakieś 6 do 8 warstw w zależności od tego, na jak duże kawałki podzieliliście wcześniej ciasto.
Takie wielowarstwowe naleśniki smażymy na patelni. Kilka minut z każdej strony w zupełności wystarczy. Dzięki temu, że placki składają się z kilku warstw przypominają nieco ciasto francuskie lecz są miękkie i puszyste.
Polecam je z białym serem i miodem lubi innym słodkim sosem. Madzi smakują z syropem klonowym i sokiem malinowym.
Naleśniki w Azji
Również Azja ma swoje własne dania oparte na naleśnikach. Słynne tajlandzkie naleśniki roti znajdziecie w ofercie każdej restauracji w Tajlandii, Wietnamie czy Kambodży. Naleśniki te podawane są z bananami, mango i innymi owocami. Polewa się je słodkim skondensowanym mlekiem i czekoladą. Idealne danie dla wędrowców potrzebujących dużych ilości energii.
Ciekawe jest to, że sprzedawcy smażą rioti bezpośrednio przy nas na rozgrzanej blasze. Wygląda to bardzo ciekawie, gdyż wielu z pracujących w azjatyckich garkuchniach młodzieńców nie robiło w życiu nic innego i z czasem stają się mistrzami w smażeniu naleśników. Cyrkowe popisy kucharzy, którzy podrzucają narzędzia kuchenne niczym wytrawni żonglerzy, są dodatkową atrakcją podczas oczekiwania na przekąskę.
Indyjskie naleśniki Dosa
W indyjskich starych księgach wzmianki o naleśnikach pojawiają się już setki lat przed naszą erą. Ciasto naleśnikowe w tamtych okolicach wyrabia się z ryżu, soczewicy i wody. Przed rozpoczęciem smażenia składniki zostawia się w ciepłym miejscu by mogły fermentować.
Mówimy o Indiach, a więc naleśniki jak i niemal wszystkie dania w Indiach podawane są z curry i warzywami. Taką potrawę nazywa się masala dosa i znajdziecie ją w każdej indyjskiej restauracji.
Naleśniki w Europie
Również w Europie naleśnik jest jedną z najpopularniejszych potraw. Prawo autorskie do europejskich naleśników przywłaszczyli sobie Włosi twierdząc, że to we Florencji usmażono pierwszego naleśnika. Przepis podobno został wykradziony przez francuzów i szybko stał się popularny w całej Europie.
Wielką miłośniczką naleśników była Katarzyna Medycejska, żona Henryka II. Jej ulubiony deser musiał dać jej sporo energii, gdyż urodziła trzech kolejnych królów Francji.
Francuzi uwielbiają naleśniki creperies. Przypominają one nasze, polskie naleśniki. Są cienkie i delikatne. W szykownych, francuskich restauracjach podawana jest luksusowa wersja creperies nazywana Crepe Cuzette – naleśniki z lodami i likierem pomarańczowym.
Z Francuzami o naleśniki zażarcie sprzeczają się Austriacy. Uważają oni, że naleśniki od zawsze pojawiały się na tamtejszych stołach i reszta Europy właśnie im zawdzięcza ten przysmak.
Przypomina to spór Anglików z Francuzami o słynne Fish&Chips – rybę z frytkami.
Austriackie naleśniki Kaiserschmarrn
Austriacy przygotowują swoje naleśniki nieco inaczej. Nazywa się je tu kaiserschmarrn i podaje jako naleśniki carskie. Gdy są usmażone i wychłodzone, rozrywa się je na kawałki i dopiero wówczas polewa słodkim sosem i posypuje cukrem pudrem.
Przepis na kaiserschmarrn – Carskie naleśniki
Co będzie potrzebne:
- 2 jajka,
- 1 Szklanka mleka,
- 2 łyżki cukru,
- 1 Szklanka mąki,
- Masło do smażenia i cukier puder do posypania
Przygotowanie naleśników kaiserschmarrn:
Żółtka oddzielone od białek mieszamy z mlekiem, cukrem i mąką dokładnie wyrabiając tak by ciasto było bez grudek. Białka ubijamy na sztywną pianę i dodajemy do masy ciasta.
Smażymy kilka minut obie strony na patelni wysmarowanej masłem. Po wszystkim rozdzieramy placki na kawałki i posypujemy cukrem pudrem. Można dodać konfitury, migdały i rodzynki. Brzmi dobrze co nie?
Bliny – Naleśniki ze wschodu
Na wschodzie naleśniki są traktowane w szczególny sposób. Podaje się je nawet przy specjalnych okazjach, takich jak wesela i inne duże imprezy. Odmiana naleśników zwanych bliny stała się niemal narodową potrawą w Rosji.
W okresie naszych ostatków, na wschodzie nazywanych maslanica, bliny są częścią atrakcji zaraz po ludowych obrzędach i zabawach. W dawnych wiekach naleśnikom przypisywano nawet magiczną moc. Smażone na złoty kolor symbolizowały słońce, a kształt przywodził na myśl cykl ludzkiego życia. Dlatego też naleśniki podawano na urodziny dzieciom, ale też podczas pogrzebów.
Przepis na bliny – naleśniki z Rosji
- 8 łyżek mąki, najlepiej gryczanej,
- 1 lub 2 łyżki cukru, jak kto lubi,
- 1 łyżka drożdży,
- 1 szklanka mąki białej,
- 3 jajka,
- 2 łyżki masła,
- 3 lub 4 łyżki kwaśnej śmietany,
- świeży tuńczyk lub inna dobra ryba jeżeli chcecie przygotować tego typu wersję.
Przygotowanie rosyjskich naleśników:
Cukier rozcieramy z drożdżami, by szybciej pracowały można dodać trochę ciepłej wody. Teraz trzeba dodać resztę mąki, mleko, sól, śmietanę i jajka no i porządnie wyrobić ciasto aż stanie się gładkie i błyszczące. Po wszystkim odstawiamy je w ciepłe i ciemne miejsce na 2 godziny.
Kiedy wyrośnie wyrabiamy je ponownie i zostawiamy do ponownego wyrośnięcia. Tradycyjnie dodaje się w tym monecie przyprawy typu kminek, bazylia i pieprz, ale to zależy od tego kto co lubi. My jadamy wersję na słodko więc darujemy sobie ostre przyprawy.
Bliny rosną bardzo wysoko na patelni, jeżeli chcecie jeść je z rybą to powinniście wsunąć jej kawałki wewnątrz układanego na patelni ciasta.
Najlepsze, naszym zdaniem, są jednak polane gorącym masłem i kwaśną śmietaną.
Naleśniki amerykańskie
Oczywiście nie sposób zapomnieć o naleśnikach amerykańskich. Mieszkańcy USA uwielbiają pancakes, czyli odmianę grubych naleśników. Są to delikatne, pulchne placki podawane z masłem i syropem klonowym.
Ostatnio zamiast syropu klonowego promuje się wersję z jogurtem i owocami, ale z tego, co słyszałem, to trudno zmusić amerykańskich łasuchów do wersji lekkiej ich ulubionego przysmaku.
Wszystkie opisane przeze mnie naleśniki są bardzo smaczne i koniecznie trzeba ich spróbować. Jednak żadne z nich nie umywają się do naleśników, jakimi karmiła mnie mama. Delikatne i pachnące, wypełnione po brzegi masą z twarogu i śmietany.
Niezwykle prosty przepis na naleśniki mojej mamy
Półtorej szklanki mąki, 2 jajka, szklanka mleka, cukier biały i waniliowy no i sól do smaku. Natomiast masę serową zrobimy z twarogu, cukru i śmietany. Jeżeli ciasto jest za gęsto dolejcie odrobinę wody.
Naleśniki najlepiej smażyć na maśle.
Po wypełnieniu naleśników nadzieniem i zwinięciu w rulon lub kopertę, jeszcze przez chwilę potrzymajcie je na patelni, tak by wnętrze się ogrzało. By były nieco chrupiące wkładam je do rozgrzanego piekarnika z funkcją grilla, pycha.
Ciekawostki związane z naleśnikami
- Najdroższe naleśniki podawane są w jednej z luksusowych restauracji w Londynie. Są to naleśniki wykonane przy użyciu różowego szampana, homarów, trufli, a także innych luksusowych składników. Kosztują one 800 funtów.
- Mieszkańcy dalekiej północy przygotowują placki zbliżone do naleśników. Ich składnikami są glony i krew fok. Podaje się je z tłustym rybim mięsem.
- Greckie naleśniki tiganites są niewielkie i niezbyt słodkie. W dawnych wiekach wykorzystywane były do dzielenia się ciałem Chrystusa podczas greckich mszy.
- Najwcześniejsze zapiski i przepisy na naleśniki odnaleziono w Grecji i zakłada się, że to tam zostały pierwsze ich wersje. Po zdobyciu Grecji imperium rzymskie, wraz z legionami przepis trafił do całej Europy.
- W Polsce w ostatnim tygodniu karnawału obchodzony jest tłusty czwartek. W tym dniu opychamy się bezkarnie pączkami. Tak samo jest w Rumunii gdzie popularne są pączki papanasi.
- W krajach anglosaskich tłusty czwartek nie jest znany, za to obchodzi się dzień naleśnika pancakes day. Smaży się wówczas naleśniki i podaj je na każdy możliwy sposób, przeważnie jednak na słodko.
- Podobno pierwszy naleśnik nigdy się nie udaje i trafia do kosza, dzieje się tak dlatego, że patelnia nie jest dostatecznie rozgrzana.
