Morskie Oko jest największym tatrzańskim jeziorem otoczonym lasem i górami. Fakt, że w błękitnozielonej wodzie pięknego, górskiego jęzora przeglądają się pobliskie górskie szczyty, sprawia, że podczas ładnej pogody ciągną tam nieprzebrane tabuny turystów.
Droga do Morskiego Oka
Ukryte pośród gór jezioro leży około 26 km na południowy wschód od Zakopanego. Na parking w Palenicy Białczańskiej (tutaj zaczyna się wędrówka do Górskiego Oka) można dojechać samochodem lub kursującym co dziesięć minut busem (koszt przejazdu w jedną stronę to 10 złotych). Dworzec PKS znajduje się przy ul. Tadeusza Kościuszki 230, oczywiście w Zakopanem.
W pogodne i bezdeszczowe dni warto zdecydować się na tę drugą opcję; parking zwykle jest przepełniony i ciężko na nim znaleźć miejsce dla samochodu. Kiedy turystów jest naprawdę dużo, parking jest zamykany. Po co się wracać, denerwować i marnować czas, jeśli można go spożytkować dużo lepiej?
Morskie Oko znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, dlatego przy wejściu na trasę należy kupić bilet za dosłownie kilka złotych. Cały odcinek od Palenicy Białczańskiej do samego jeziora jest wyasfaltowany. Oznacza to, że mimo sporej długości (ok. 8,5 km w jedną stronę) drogę pokonuje się bardzo przyjemnie. Poza wprawionymi pasjonatami górskich wędrówek na szlaku nie brak osób z dziecięcymi wózkami, spacerujących emerytów i dziarsko drepczących kilkulatków.
Do położonej 1,5 kilometra od Morskiego Oka polany Włosienica kursują co prawda bryczki konne, ale uczulam na niekorzystanie z nich. Poza bardzo sporadycznymi przypadkami, kiedy użytkowanie bryczki jest konieczne, korzystanie z pomocy koni nie wydaje się dobrym pomysłem. Jeśli ktoś nie jest w stanie dojść do Morskiego Oka lub jest na to zbyt leniwy, niech wybierze się na Krupówki.
Zaprzęgnięte do powozu zwierzęta bardzo się męczą podczas przemierzania kolejnych długich dystansów. Jestem ciekawa, jak czuli się jadący dorożką, kiedy mijali poruszającego się na wózku inwalidzkim chłopaka, który napędzał koła siłą własnych mięśni. I to z uśmiechem!
Widoki i inne atrakcje podczas spaceru do Morskiego Oka
Podczas dwugodzinnej wędrówki można podziwiać ładne widoki, m.in. na Dolinę Białej Wody i górskie szczyty (szczególnie na drugiej połowie odcinka). W niektórych miejscach utworzono specjalnie wybrukowane kamienne schodki, które umożliwiają dojście do celu w krótszym czasie (są dobrze oznakowane, nie sposób ich nie zauważyć).
Różnica wysokości pomiędzy parkingiem a jeziorem to tylko 400 m, dlatego podejście jest stosunkowo łatwe, a idącym spacerkiem na pewno nie będzie się lał pot po plecach. Na trasie można napotkać wiele tabliczek turystycznych kierujących na alternatywne szlaki i do innych atrakcyjnych miejsc (np. Wodogrzmotów Mickiewicza).
Przy wspomnianej wcześniej Włosienicy znajduje się kilka punktów gastronomicznych. Warto rozważyć zakup kawy bądź kwaśnicy właśnie tam, bo w schronisku przy Morskim Oku może nie być miejsca na komfortowe zjedzenie posiłku.
Po dwóch godzinach dociera się w końcu do jeziora. Widok zapiera dech w piersiach. Kolor tafli wody w jeziorze Morskie Oko jest intensywny i ciężko określić, czy bardziej niebieski, czy zielony. Kiedy spojrzy się na wodę z mniejszej odległości, ta okazuje się przeźroczysta na tyle, że bez problemu można zobaczyć pływające w niej ryby.
Góry otaczające zbiornik są naprawdę majestatyczne – wysokie i masywne wyglądają, jakby ktoś wyostrzył ich krawędzie w Photoshopie. Nie wiem dlaczego, ale kolor wody od razu przywiódł mi na myśl tajlandzkie wyspy z rafami koralowymi. Tatry zamiast piasku i palm oferują jednak iglaki i wysokie szczyty!
Morskie Oko słońce, deszcz i zawierucha
Zasada mówiąca, że idąc w góry, należy ubrać się na cebulkę i spodziewać gwałtownej zmiany pogody sprawdza się nie tylko w Tatrach Wysokich, ale również niższych partiach. Nikogo zapewne nie zdziwi fakt, że podczas mojej wędrówki na zmianę mżyło, kropiło i lało. Pociechą było dwadzieścia minut bezchmurnego nieba, które otworzyło się nagle i wypełniło dolinę światłem, jakby właśnie był najcieplejszy dzień w ciągu roku.
Planując wycieczkę, najlepiej zabrać długie, miękkie spodnie, t-shirt i bluzę. Nawet jeśli prognoza pogody jest korzystna, warto zapakować do plecaka kurtkę przeciwdeszczową lub parasol. Przydadzą się też wygodne buty; niekoniecznie górskie trapery, ale koniecznie takie bez obcasów i koturnów.
Dla tych, na których 17-kilometrowa wędrówka nie robi wrażenia, czeka jeszcze godzinny spacer wokół Morskiego Oka. Można też zdecydować się na wyprawę do Doliny Pięciu Stawów Polskich (około 2 godzin drogi) lub przejście do Czarnego Stawu pod Rysami (2-3 godziny, tam i z powrotem).
Rada dla nielubiących tłumów: im wcześniej wyruszy się z Palenicy Białczańskiej, tym lepiej. Docierając do Morskiego Oka około 9.00-10.00, można liczyć na zrobienie ładnych zdjęć i chwilę na niezakłócone krzyczącym tłumem kontemplowanie otaczającego piękna. O tej porze w schronisku można jeszcze spokojnie zamówić kawę lub piwo, a nawet usiąść przy jednym ze stolików!
Podczas spaceru wokół jeziora udaje się czasem spotkać niebojące się człowieka jelenie. Mimo tego, że każdy chce pstryknąć sobie zdjęcie ze zwierzęciem, nie można zapominać, że jest ono dzikie i przyzwyczajanie go do karmienia czy głaskania zatraca w nim instynkty, co z kolei utrudnia jego życie w naturalnym środowisku. Podziwiajmy mądrze!
Morskie Oko fakty, informacje i ciekawostki
- Morskie Oko to drugie pod względem powierzchni jezioro w Tatrach.
- Leży ono w Dolinie Rybiego Potoku u stóp Mięguszowieckich Szczytów.
- Jezioro Morskie Oko rozlewa się na wysokości 1395 metrów nad poziomem morza.
- Woda w jeziorze Morskie Oko ma kolor zielony, a przejrzystość wody ocenia się na 11 metrów.
- Jezioro wcześniej nosiło nazwę Biały Staw.
- Nazwa Morskie Oko pochodzi z niemieckiego tłumaczenia słowa Meeraugen.
- W niektórych miejscach mieszkańcy Tatr nazywają Morskie Oko Rybim Jeziorem lub Rybim Stawem, ponieważ jest to jedno z nielicznych zarybionych zbiorników wodnych w Tatrach.
- Morskie Oko zasilane jest dwoma strumieniami Czarnostawiańskim Potokiem oraz Mnichowym Potokiem.
- Nad Morskim Okiem znajduje się schronisko PTTK położone na wysokości 1405 metrów.
- Schronisko nad Morskim Okiem jest jednym z najstarszych schronisk w Tatrach.
- Ze schroniska przy Morskim Oku zaczynają się szlaki górskie na Rysy, Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem i Szpiglasową Przełęcz.
- Wyżej Morskiego Oka leży kolejne duże jezioro; Czarny Staw pod Rysami.
- Morskie Oko otoczone jest górskimi szczytami; Siedem Granatów, Żabi Szczyt Niżni, Żabi Mnich, Żabia Lalka, Niżnie Rysy, Rysy, Żabi Koń, Turnia Mięguszowiecka, Wołowy Grzbiet, Kazalnica Mięguszowiecka, Mięguszowiecki Szczyt Czarny, Mięguszowiecki Szczyt Pośredni, Mięguszowiecki Szczyt, Cubryna, Mnich.
- Wokół Morskiego Oka rośnie kosodrzewina, a w niej limby.
- W wodach jeziora występują pstrągi.
- Od roku 1933 Morskie Oko jest własnością państwa.
