Gin jego składniki, jak uzyskuje się pożądany smak i czego potrzeba do produkcji. Opowiemy też o historii Ginu oraz jak zrobić go w domu ze zwykłej wódki.
Gin to wódka wykorzystywana do przyrządzania drinków i koktajli. Ze względu na cierpki i gorzki smak rzadko pija się ją bez dodatków. Kto wymyślił Gin i kiedy? Trudno powiedzieć dokładnie, ale postaramy się przybliżyć nieco wiedzę o tej specyficznej wódce.
Mówi się, że Gin wymyślono na terenach dzisiejszej Holandii i Belgii. Początkowo uważany był za środek leczniczy, pomagający na wiele schorzeń. W takiej też formie dotarł do Anglii, przywieziony przez żołnierzy wracających z Europy. Specyfik ten, dzięki taniej produkcji, szybko zdobył sobie uznanie wśród biedniejszej części angielskiej społeczności.
Na angielskich salonach mawiano:
Gentelmani pijają Whisky, a reszta pije Gin.
Dzisiaj to właśnie Anglia, a w zasadzie cała Wielka Brytania, uważana jest za światową stolicę Ginu.
Czym jest Gin i jak powstaje
Nazwą Gin określa się wódkę aromatyzowaną jagodami jałowca oraz szeregiem innych ziół i przypraw, w składzie i ilości zależnej od producenta.
W produkcji stosuje się mieszaninę spirytusu, olejków aromatycznych, barwników i cukru. Są to jednak wódki tańsze i gorszej jakości. W Ginie wysokiej klasy takim jak ten z Plymouth stosuje się naturalne produkty w postaci wyselekcjonowanych jagód jałowca, przypraw i ziół.
Najwyższą postacią Ginu jest Dry Gin, który powstaje w wyniku macerowania i redestylacji. Jest to proces czasochłonny, lecz zapewnia doskonałą jakość, niepowtarzalny smak i zapach Ginu.
Według ustawy Spirit Drink Regulation przyjętej przez Unię Europejską w roku 2008 Gin musi mieć moc co najmniej 37,5 % alkoholu, a spirytus, na bazie którego powstaje, musi być czysty w 96 %.
Gin w Polsce
Gin w Polsce ma bardzo krótką historię. Najbardziej znanym jest Gin Lubuski produkowany obecnie w Toruniu, a wcześniej w Zielonej Górze. Poza Ginem Lubuskim spotkać można nasz rodzimy Krakus Gin, a także wódkę regionalną pod nazwą – Stary Polski Gin reklamujący się hasłem – Trochę diabelski trochę anielski. Tyłka nie urywa ale mi smakował 🙂
W niektórych częściach Polski znana jest wódka jałowcowa. Choć jest smakowo zbliżona do Ginu, to jednak nie można jej tak nazywać.
Gin produkcja i składniki
By wyprodukować Gin potrzebny jest spirytus. Lepsi producenci destylują go we własnym zakresie inni, ci mniej wymagający, kupują gotowy. Według prawa i wszelkich przepisów, spirytus używany do produkcji musi mieć czystość co najmniej 96 %. Jednak przepisy i wymogi prawne nie regulują z jakich składników powinien być destylowany.
Do produkcji Ginu wykorzystuje się najczęściej spirytus z jęczmienia lub winogron, lecz ostatecznie decyduje o tym wytwórca.
Gin co poza spirytusem
Najtańszym sposobem jest dodanie do spirytusu esencji z jałowca oraz innych ziół i przypraw, a następnie rozcieńczenie go wodą tak, by zawierał nie mniej niż 37,5 % alkoholu. Tak pozyskany Gin nie jest jednak zbyt wyszukanym napojem, powstaje szybko i spełnia jedynie podstawowe wymogi określone prawem.
W wytwórni Ginu w Plymouth lub tej, w której powstaje London Dry Gin, stosuje się metodę powtórnej destylacji. Polega to na tym, że pomiędzy jedną destylacją a drugą do spirytusu dodawany jest jałowiec oraz inne dodatki. Wynik końcowy to aromatyczny, niezwykle czysty destylat, który rozcieńcza się wodą bardzo dobrej jakości.
W przypadku Ginu smakowego, dodawany jest naturalny ekstrakt z owoców i ziół. W gatunkowych produktach takich jak Plymouth Gin czy London Dry Gin nie wolno stosować barwników czy sztucznych substancji smakowych.
W zakładach Plymouth Gin w produkcji używa się przede wszystkim:
- Szyszkojagody jałowca (Juniper) – Muszą one spełniać spore wymagania co do jakości oraz miejsca, z którego pochodzą. Jagody muszą być wyrośnięte lecz wciąż lekko zielone, gdyż wówczas zawierają najwięcej aromatycznego oleju.
- Dzięgiel (Angelica) – Jest to rodzaj byliny dającej delikatny smak oraz aromat w destylatach.
- Kolendra (Coriander) – Pochodząca z nad Morza Śródziemnego roślina, jej nasiona zawierają olejek eteryczny.
- Skórka cytryny (Lemon Peel) – Skórkę świeżych cytryn suszy się i dopiera w takiej formie dodaje do spirytusu.
- Skórka pomarańczy (Orange Peel) – Podobnie jak w przypadku cytryny, skórkę pomarańczy suszy się, a następnie dodaje do spirytusu.
- Kardamon (Cardamom) – To przyprawa pochodząca z Indii i Cejlonu. W Ginie dodaje delikatnego, słodkiego posmaku i aromatu.
- Cynamon (Cassia Bark) – Cynamon w postaci niedużych kawałków kory. Nadaje wódce przede wszystkim aromat.
Tak to wygląda w najstarszej destylarni Ginu w Anglii. Przypuszczać należy jednak, że podobnie jest w innych zakładach wytwarzających Gin.
Rodzaje Ginu
W Plymouth powstaje specjalna linia Plymouth Gin NAVY Strength o mocy powyżej 57 %. Tradycja produkcji tego Ginu wywodzi się dawnych marynarskich czasów. Dawniej na statkach i okrętach marynarze sprawdzali jakość alkoholu, rozlewając go na proch strzelniczy i podpalając.
Alkohol płonie gdy jego moc przekracza 57 %. Tradycja ta zachowała się do dziś i przed przyjęciem na pokład królewskiego okrętu transportu Ginu, oficer w towarzystwie załogi rozbija jedną z butelek i podpala.
Distilled Gin
Distilled Gin pozyskiwany jest tradycyjną metodę powtórnej destylacji takiej, jaką używa się w zakładach w Plymouth.
Aged Gin
Aged Gin to specjalna linia Ginu, który po destylacji leżakuje w beczkach, nabierając aromatu drewna oraz przypraw i dodatków.
Old Tom Gin
Old Tom Gin jest napojem bardzo słodkim. Jego tradycja pochodzi z czasów wiktoriańskich, gdy damy z towarzystwa rozmiłowały się w alkoholu. By uzyskać słodki smak, dodawano do niego cukru, lub miodu.
Sloe Gin
Z Ginu produkuje się również nalewki. Przykładem jest Sloe Gin. Powstaje on na bazie Plymouth Gin z dodatkiem cukru i tarniny. Zawartość alkoholu wacha się tu od niespełna 20 do 30 %.
Lubuski Gin
Również w Polsce od lat 80. XX wieku, produkuje się całkiem niezły Gin. Choć nie przebił się on jeszcze do światowej czołówki, to wszystko jest na dobrej drodze. Gin Lubuski destylowany jest w Toruniu, a marka należy do Henkell & Co. Vinpol Polska.
Podstawą najlepszego polskiego Ginu jest lokalny spirytus zbożowy i jałowiec pozyskiwany lokalnie. Poza tym w skład wódki wchodzą takie dodatki jak: lukrecja, gorzkie migdały, cynamon, anyż i skórka cytryny.
Poza tradycyjnym Ginem, w toruńskich zakładach powstaje kilka rodzajów smakowych Ginu. Szczególnie polecam Gin Lubuski Lime, ale Gin Lubuski Cranberry, który produkowany jest z dodatkiem żurawiny. Poza tym jest też Gin Mint czy wyjątkowo wyrafinowany Gin postarzany, trzymany w dębowych beczkach.
Jak zrobić Gin w domu ze zwykłej wódki oraz metodą ponownej destylacji
Gin oczywiście możemy zrobić we własnym zakresie i na własny użytek. Gin najłatwiej zrobić w domu wykorzystując esencje smakowe i zapachowe. Można je znaleźć w różnych sklepach związanych z produkcją alkoholu lub w Internecie.
Esencje takie dodajemy w określonych proporcjach do ulubionej wódki i po kilku godzinach otrzymujemy Gin. Esencje do robienia Ginu są różne i powstają przy ich pomocy różne rodzaje Ginu.
Inną metodą jest użycie spirytusu i przypraw. Tu jednak potrzebna będzie wiedza i odpowiedni sprzęt. Metoda macerowania i ponownej destylacji wymaga wprawy i bywa niebezpieczna, więc uważajcie.
Na początek potrzebować będziecie przypraw i oczywiście owoców jałowca oraz litr spirytusu.
- Owoce jałowca 30 gramów,
- kolendra – 15g
- goździki – 2 sztuki,
- anyżek i kminek (o ile je lubicie),
- kardamon – wystarczy kilka ziaren, 2 do 4,
- skórka z małej cytryny cieniutka i podsuszona w piekarniku,
- skórka z pomarańczy podobnie, cienka i wysuszona (co najmniej z połowy owocu, lecz można dać więcej jeżeli lubimy pomarańczowy posmak i zapach),
- cynamon w postaci kory.
Z dodatkami można oczywiście kombinować i tworzyć własne przepisy.
Przyprawy muszą poleżeć w spirytusie co najmniej dwa dni. Potem uzyskany wywar trzeba odcedzić, rozcieńczyć wodą i poddać destylacji. To co uzyskamy będzie czystym i pachnącym ziołami Ginem. Wystarczy rozcieńczyć go z naprawdę dobrej jakości wodą i odstawić na tak długo, by smaki się wymieszały.
Napiszcie koniecznie jaki uzyskaliście efekt!
Koktajle i drinki z Ginu
The Pink Gin
- 50 ml mocnego Navy Strength Gin,
- 50 ml Angostura lub innej gorzkiej wódki,
- dwie duże kostki lodu.
Gin z tonikiem
Tradycyjnie Gin podaje się z tonikiem. Jego cierpki smak może jednak nie przypaść do gustu każdemu. Zatem tonik można zastąpić colą.
- 50 ml Ginu,
- 150 ml toniku,
- plaster cytryny,
- kostki lodu,
- 3 liście mięty.
Szklanka najlepiej wysoka. Liście mięty ułożyć na dnie. Następnie wypełnić szklankę lodem do połowy i dorzucić plaster cytryny i zalać Ginem i tonikiem.
Blue Lagoon
Ten drink fajnie smakuje, ale też świetnie wygląda.
- 40 ml Ginu,
- 10 ml likieru Blue Curacao,
- 150 ml lemoniady cytrynowej,
- pół szklanki lodu.
Do wysokiej szklanki w połowie wypełnionej lodem dodaj Gin i likier. Następnie dobrze wymieszaj i delikatnie dolej lemoniadę.
Gin Daisy
Ten drink opiera się na Ginie i syropie z granatu. Jest słodki i raczej ciężki, ale smakuje jak marzenie.
- 40 ml Ginu,
- 20 ml syropu z granatu,
- 20 ml soku z cytryny,
- 30 ml wody sodowej.
W tym drinku ważne jest, by wszystkie składniki dobrze potrząsnąć w shakerze, potem delikatnie przelać napój do wąskiej i wysokiej szklanki.
Gin i Wermut ulubiony drink agenta 007
Drink ten popularny jest we Włoszech i Francji. Jako że powstaje z dodatku wermutu, ma przyjemny ziołowy smak.
- 90 ml Ginu,
- 30 ml wermutu,
- 2 oliwki,
- kilka dużych kostek lodu.
Gin i wermut wlać do wypełnionego lodem shakera i starannie potrząsnąć. Na koniec przelać do płaskiego kieliszka od wermutu. Dodać oliwki i gotowe.
Ramos Gin Fizz skomplikowany ale wart poświęconego mu czasu
- 60 ml Ginu,
- 15 ml soku z cytryny,
- 15 ml soku z limonki,
- kurze białko,
- 30 ml tłustej śmietanki,
- czubata łyżeczka cukru pudru,
- łyżeczka wody pomarańczowej,
- woda gazowana.
By drink wyszedł, jak należy, trzeba dobrze go wymieszać w shakerze. Pierwszy raz wszystkie składniki poza wodą i lodem. Drugi raz z dodatkiem lodu. Dopiero potem wlać wszystko do szklanki i dopełnić ją zimną wodą gazowaną.
Negroni najpopularniejszy drink na świecie
Przygotowanie drinka jest bardzo proste, potrzebować będziemy:
- 30 ml Ginu,
- 30 ml Campari,
- 30 ml słodkiego wermutu.
Składniki powinny być dobrze schłodzone. Wlewamy je do szklanki i mieszamy łyżką. Szklankę można dekorować skórką z pomarańczy.
Gin i ciekawostki związane z ginem
- W Anglii uważa się, że Whisky jest dla inteligentnych ludzi z klasą, a Gin dla tych drugich. Jednak wielbiciele Ginu opowiadają tą samą sentencję z tym, że na odwrót.
- Gin został wymyślony w Holandii jako lek moczopędny. Do Anglii przywieźli go żołnierze gdy wrócili z wojen w Europie. Jego nazwa na pierwszych butelkach brzmiała: Strong water made with juniper – Mocna woda zrobiona z jałowca.
- Po pewnym czasie Armia Królewska zaczęła wydzielać Gin swoim żołnierzom. Twierdzono, że podnosi morale. Prze żołnierzy nazywany był dutch courage – holenderska odwaga.
- Na pewnym etapie historii, wiele gospodarstw domowych utrzymywała się z produkcji Ginu. Ceny na rynku tak spadły, że jego produkcja przestała być opłacalne. W pubach reklamowano się słynnym sloganem: U nas upijesz się za pensa, a będziesz nieprzytomny jak za dwa.
- Gdy królewskim aktem nakazano ograniczenie pijaństwa, bimbrownicy zeszli do podziemia. Znów zaczęto sprzedawać Gin jako lek. Nazywano go przewrotnie – Cuckold’s Comfort (pocieszenie rogacza) albo My Lady’s Eye Water (Łzy Mojej Pani). Nazwy te do dziś pojawiają się na niektórych alkoholach.
- Gin nie może być słabszy niż 37,5 %.
- Do produkcji Ginu nie wystarczy sam jałowiec, choć to on nadaje wódce dobrze znany smak. Poza nim do destylatu dodaje się lukrecję, arcydzięgiel, anyż, kolendrę, kminek, skórkę cytryny albo pomarańczy. Produkty i ich ilość są ścisłą tajemnicą producenta.
- Gin nazywany Old Tom jest najstarszym rodzajem Ginu. Ma owocowy smak i jest dość słaby. Nazwa pochodzi od figurki kota, nazywanego Old Tom, którą umieszczano w oknie pubu. Przechodzień mógł wrzucić w nią pensa, a barman po drugiej stronie odmierzał porcję Ginu i wlewał do pojemnika mieszczącego się w figurce. Klient przechylał kota i wypijał drinka.
- Anglicy często pijają Gin nierozcieńczony za to Holendrzy nigdy nie piją go w ten sposób. Zawsze dodają tonik lub colę, podobnie jak większość Europejczyków.
- Tonik dawniej był wodą zmieszaną z chininą. Pijali ją angielscy żołnierze w odległych koloniach w obawie przed malarią. Często dla poprawy smaku dodawano do niej Ginu. Dzisiejszy tonic zawiera jedynie niewielkie ilości chininy.
- Od roku 1930 także Japończycy produkują Gin. W zakładach House of Suntory w Osace powstaje – Roku Gin. Jest bardzo dobry i zajmuje wysokie miejsce na liście najlepszych Ginów na świecie.
- Moim osobistym, ulubionym Ginem jest ten, który spotkałem w Grecji. Nazywa się Stray Dog Wild Gin.
- Słynne Martini – Wstrząsane nie mieszane, które tak lubi pić James Bond abent 007 to nic innego jak Gin zmieszany z wermutem.
- Do niedawna najmocniejszym Ginem był – Twin River Uncult Gin o mocy 79 %, wytwarzany przez Szkotów w destylarni Twin River. Jednak obecnie najmocniejszy trunek wytwarzają Szwedzi – Strane London Dry Gin. Gin z destylarnie Smögen ma aż 82,5 % alkoholu.
- Według Anglików, metodą na picie czystego Ginu jest, w której pije się go małymi łyczkami i zapija dużym łykiem zimnej wody. Można wówczas dokładnie wyczuć cały wyrafinowany aromat wódki.
