CERN w Genewie czym jest Organizacja Badań Jądrowych zwiedzanie, informacje, odkrycia i ciekawostki

Europejska Organizacja Badań Jądrowych CERN w Genewie to ośrodek naukowo-badawczy leżący na granicy Szwajcarii i Francji. Sercem CERN jest akcelerator cząstek, zwany Wielkim Zderzaczem Hadronów. Instalacja ta uważana jest za największą i najbardziej precyzyjną maszynę stworzoną przez człowieka.

Powstanie Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych CERN w Genewie

CERN powstało w odpowiedzi na ogromne zainteresowanie energią jądrową i związanymi z nią zupełnie nowymi działami fizyki. Nazwa CERT pochodzi od Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire, pierwszej jej nazwy pochodzącej z początku lat pięćdziesiątych.

Umowę na utworzenie Rady Europejskiej Badań Jądrowych, która była prekursorem CERN, podpisano w roku 1952 w Paryżu. Zadaniem rady było przygotowanie planu i organizacja budowy wielkiego laboratorium fizycznego, które umożliwiłoby badanie praw związanych z energią jądrową. Rada została rozwiązana dwa lata później, gdy powstała formalna Europejska Organizacja Badań Jądrowych.

Założycielami i pierwszymi członkami rady były: Belgia, Dania, Francja, Grecja, Holandia, Jugosławia, RFN, Norwegia, Szwajcaria, Szwecja i Włochy, a dwa lata później do grupy początkowej dołączyła Wielka Brytania.

Pierwszym instrumentem badawczym, stworzonym w ramach nowopowstałego CERN, był synchrocyklotron. Ten niewielki akcelerator przyspieszał cząstki do ogromnej wówczas prędkości i pozwalał uzyskać energię 600 MeV (Elektronowolt eV, to jednostka energii stosowana w fizyce). Za jego pomocą udało się zaobserwować w roku 1973 prądy neutralne, których odkrycie pomogło rozpocząć badania nad elektromagnetyzmem.

Kolejnym instrumentem badawczym był akcelerator SPS (Super Proton Synchrotron) pozwalający podnieść energię przyspieszenia protonów do ogromnych energii, sięgających 300 GeV. Dzięki kolejnym ulepszeniom akcelerator ten po kilku latach potrafił rozpędzać cząstki do energii 500 GeV. Z czasem SPS przekształcono w zderzacz proton-antyproton, co pozwoliło odkryć przewidywane wcześniej jedynie w teorii; bozony W i Z.

Każde z odkryć było kolejnym krokiem milowym w fizyce i zaostrzyło apetyt naukowców na kolejne badania.

W roku 1989 ruszył akcelerator LEP (Large Electron-Positron Collider). Udowodniono za jego pomocą istnienie nowych cząstek elementarnych, które dotąd pojawiały się jedynie we wzorach fizyki teoretycznej. W tym samym czasie ruszyły prace nad eksperymentalnym akceleratorem plazmowym AWAKE, który uruchomiono w roku 2016.

CERN w Genewie i Wielki Zderzacz Hadronów w CERN

Wielki Zderzacz Hadronów, czyli akcelerator LHC (Large Hadron Collider), rozpoczął pracę w roku 2008. Potrafi on przyspieszyć duże wiązki protonów do niewyobrażalnych wcześniej prędkości, a tym samym uzyskać gigantyczną energię. Tunel, w którym umieszczono akcelerator, ma długość 27 kilometrów i znajduje się około 100 metrów pod powierzchnią ziemi. Rozpędzone w nim protony potrafią pokonać jego długość 11 tysięcy razy na sekundę, nim zostaną ze sobą zderzone.

Do utrzymania cząstek na wyznaczonej dla nich trasie używa się schłodzonego helu i potężnych elektromagnesów, rozstawionych na całej długości urządzenia. Każdy akcelerator rozpędza cząstki do ogromnych prędkości w dwóch różnych kierunkach, by następnie przeciąć ich trasy i spowodować zderzenie, a więc każdy akcelerator to tak naprawdę dwa identyczne urządzenia w jednym.

Budowa akceleratora i precyzja jego wykonania są imponujące, ale to nic w porównaniu z innymi urządzeniami, biorącymi udział w badaniach. Po rozpędzeniu wybranych cząstek do szybkości zbliżonych prędkości światła, trasy cząstek zostają skierowane w jedno miejsce, gdzie dochodzi do zderzenia.

Wyobraźcie sobie tylko ilość energii, jaka powstaje podczas takiej kraksy. W tym jednym ułamku sekundy wyzwala się nie tylko ogromna energia, ale zachodzą prawa fizyki i pojawiają się cząstki, o których istnieniu mogliśmy dotąd jedynie spekulować.

Aby badać to, co dzieje się w chwili zderzenia rozpędzonych cząstek, zbudowano cztery gigantyczne detektory. Największy z nich jest wielki jak blok mieszkalny i w roku 2012 przyczynił się do zaobserwowania niemal mitycznych cząstek Higgsa. Są to cząstki elementarne, które zostały przewidziane przez brytyjskiego fizyka teoretycznego Petera Higgsa w roku 1964.

W prasie fachowej Physics Letters jakiś czas temu pojawiła się sugestia, że dzięki Wielkiemu Zderzaczowi Hadronów można będzie sprawdzić hipotezy mówiące o istnieniu równoległych wszechświatów.

CERN w Genewie i Bozon Higgsa oraz Model Standardowy współczesnej fizyki

Dlaczego udowodnienie istnienia Bozonów Higgsa uznane zostało za jedno z największych odkryć w fizyce i w nauce w ogóle? Cóż powodów jest wiele, ale najważniejszym z nich to ten, że istnienie tej konkretnej cząstki pozwala zamknąć w całość najważniejszą teorię współczesnej fizyki cząstek elementarnych, zwaną — Modelem Standardowym.

Dziedzina nauki, nazywana fizyką cząstek, poszukuje odpowiedzi na to, w jaki sposób materia jest zbudowana na najniższym poziomie oraz tego, jak poszczególne elementy materii oddziałują między sobą. Innym celem badań w tym dziale fizyki jest to, w jaki sposób powstał wszechświat i dlaczego istniejemy my i wszystko wokół nas.

Istnienie Bozonu Higgsa zostało oficjalnie potwierdzone w roku 2013, a cząstka ta zyskała miano Boskiej Cząstki, gdyż jest ona odpowiedzialna za to, że wszystko, co istnieje posiadać masę.

Model Standardowy opisuje istnienie 12 cząstek elementarnych, którymi rządzą cztery podstawowe siły. Dzięki bozonowi Higgsa naukowcy mają nadzieję, że z czasem uda się sformułować teorię wszystkiego. Byłaby to jedna uniwersalna teoria mogąca wyjaśnić wszystkie zagadnienia fizyki oraz prawa nią rządzące i to w całym wszechświecie. Kolejnym krokiem ma być podobno tworzenie teorii światów równoległych i rzeczywistości alternatywnych.

Polska w CERN i wkład polskich naukowców w prace dla Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych w Genewie

Polska dołączyła do państw członkowskich Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych CERN w Genewie w roku 1991. Dzięki temu nasi naukowcy uzyskali dostęp do największego na świecie laboratorium fizyki cząstek.

Pomimo że wcześniej Polska oficjalnie nie miała dostępu do CERN, to dzięki kilku uzdolnionym profesorom z polskich uniwersytetów, mogliśmy brać udział w analizie danych pochodzących z badań przeprowadzanych w ośrodku.

Już w latach sześćdziesiątych poprzedniego wieku polscy naukowcy brali udział w budowie urządzeń wykorzystanych w eksperymencie DELPHI (DEtector with Lepton Photon and Hadron Identification). Dzięki świetnym wynikom ich pracy Polska w roku 1963 uzyskała status obserwatora w CERN. Po zmianach politycznych w Europie Wschodniej CERN w Genewie była pierwszą zachodnią organizacją międzynarodową, która przyjęła Polskę do swego grona.

Doktor Paweł Bruckman de Renstrom z Polskiego Instytutu Fizyki Jądrowej tak opisał zmiany, jakie zaszły po przyjęciu Polski do CERN w Genewie:

---

Przed 1991 rokiem polskie grupy uczestniczyły w niektórych projektach, ale Polska nie uczestniczyła w decydowaniu o przyszłości laboratorium, Polacy nie mogli być zatrudnieni w CERN, ani tym bardziej piastować żadnych eksponowanych stanowisk. Polskie firmy nie mogły starać się o kontrakty w CERN. Od lipca 1991 Polska stała się współwłaścicielem największego na świecie laboratorium fizyki cząstek.

---

Ruch ten bardzo się opłacił dotychczasowym członkom projektu. Szacuje się, że na chwilę obecną Polacy stanowią dużą i ważną część wszystkich pracowników CERN w Genewie, zarówno jeżeli chodzi o kadrę naukową, jak i techniczną. Europejska Organizacja Badań Jądrowych zatrudnia około 2600 stały pracowników oraz ponad 8 tysięcy naukowców i inżynierów z ponad pięciuset instytucji naukowych z całego świata.

CERN w Genewie i największe osiągnięcia oraz plany na przyszłość

Badania prowadzone w CERN w Genewie przyniosły wiele niesamowitych odkryć nie tylko w fizyce cząstek, ala także w wielu innych naukowych dziedzinach. Poza tym, dzięki naukowcom z Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych w Genewie, udało nam się lepiej zrozumieć, jak działa Wszechświat i jakie prawa nim rządzą.

Pierwszym sukcesem, do którego przyczyniła się metoda zderzających się cząstek, było odkrycie prądów neutralnych. Pojawiły się one w teorii Glashowa, Winberga i Salama stworzonej w roku 1960. Po latach badań i szczegółowej analizie danych wypływających podczas doświadczeń w akceleratorze, w roku 1973 ogłoszono oficjalnie odkrycie prądów neutralnych. Za swoje badania trzej naukowcy zostali uhonorowani nagrodą nobla w roku 1984, a ich teoria elektrosłaba stanowi obecnie centralną część opisu sił przyrody w Modelu Standardowym.

Rok 1968 jest przełomowy w budowie elektronicznych detektorów cząstek. Georges Charpak otrzymuje Nagrodę Nobla za pracę nad wielodrutowymi komórkami proporcjonalnymi i dryfowymi.

W roku 1973 badania w akceleratorze ISR wykazują, że rozmiary protonów rosną wraz ze wzrostem ich energii. W tym samym roku komora pęcherzykowa dostarcza jednego z największych fizycznych odkryć w CERN; neutrina mogą oddziaływać na inne cząstki, a jednocześnie zachować wcześniejszą formę. Oddziaływanie z prądami neutralnymi prowadzi do teorii związanych ze zjawiskami promieniowania i elektromagnetyzmu.

Kolejnym przełomem jest rok 1978. Po wielu eksperymentach okazuje się, że można poprawić siłę i precyzję przyspieszanej cząstki, gdy środowisko, w jakim prowadzi się doświadczenie, zostanie schłodzone.

Początek lat osiemdziesiątych to przede wszystkim zatwierdzenie budowy pierścienia wielkiego zderzacza o długości 27 kilometrów, a następnie odkrycie bozonów W i Z od dawna poszukiwanych nośników oddziaływań słabych.

CERN w Genewie i Wielki Zderzacz Hadronów, największe osiągnięcie naukowe ludzkości

W roku 1989 rozpoczyna pracę Wielki Zderzacz Hadronów i niemal natychmiast naukowcy otrzymują dowód na to, że elementy materii składają się jedynie z trzech rodzin cząstek.

Kolejny wynalazek jest punktem zwrotnym w komunikacji i niemal wszystkich dziedzinach naszego dzisiejszego życia. W roku 1990 Tim Berners i Robert Cailliau z CERN proponują budowę systemu rozproszonej informacji. Powstaje system, który pozwala łączyć informacje z wielu komputerów za pomocą prostego interfejsu. Jego pierwszą nazwą staje się; ogólnoświatowa pajęczyna, czyli WWW (World Wide Web) i rodzi się internet, jaki znamy do dziś.

W roku 1995 międzynarodowy zespół naukowców pod kierunkiem Waltera Oelerta przeprowadza udaną syntezę atomów antymaterii i anty cząstek składowych. Odkrycie to pozwoliło otworzyć nową drogę do badań nad antyświatem.

Rok 2000 przynosi dowody na istnienie nowego stanu materii, który jest około dwudziestu razy gęstszy od materii jądrowej. Nowy stan nazwany zostaje plazmą kwarkowo-gluonową. Uważa się, że istniał on w przyrodzie kilka mikrosekund po wielkim wybuchu.

W roku 2001 CERN w Genewie ogłosił wyniki badań wskazujące na naruszenie symetrii we wszechświecie, które dało efekt przewagi materii nad antymaterią w przyrodzie.

W roku 2002 CERN potrafi już bez problemu wytwarzać tysiące atomów antywodoru.

Odkrycie bozonu Higgsa w roku 2012 jest przełomem w wielu badaniach i teoriach naukowych, a wiele z nich trzeba pisać na nowo.

W roku 2014 naukowcy CERN odkryli dwie nowe cząstki z rodziny barionów, które mogą pomóc w wyjaśnieniu asymetryczności pomiędzy materią i antymaterią.

CERN w Genewie i inne odkrycia naukowe w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych w Genewie

Wyżej wymienione informacje to zaledwie czubek góry lodowej wszystkich odkryć dokonanych w CERN od początku jego istnienia. Ilość pozyskanych podczas doświadczeń danych jest tak ogromna, że do ich analizy wykorzystuje się całe systemy superkomputerów oraz tysiące naukowców z całego świata, pracujących bez wytchnienia dzień i noc.

No dobrze skoro CERN ma tak duże osiągnięcia badawcze, to co z tego wynika dla nas szarych ludzi? Cóż bardzo wiele. Dzięki naukowcom z CERN możecie na przykład czytać ten artykuł. Poza tym badania z CERN przekładają się na masę wynalazków, mających zastosowanie w medycynie, transporcie i technologiach kosmicznych. Inne odkrycia w dużym stopniu przyczyniły się do rozwoju technologii nadprzewodników, techniki próżni, geodezji i kriogeniki. Oczywiście wiele urządzeń z naszych domów również zawdzięcza swoje powstanie naukowcom z CERN.

Pamiętać należy, że nim odkrycia naukowe dadzą wymierne korzyści w nowych technologiach, mogą minąć długie lata. Obecnie W CERN pracuje się nad wieloma zastosowaniami konkretnych odkryć naukowych, jednym z nich jest wykorzystanie akceleratora do produkcji czystej i bezpiecznej energii jądrowej.

CERN w Genewie zwiedzanie Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych w Genewie

Już na początku muszę uświadomić Ci, że w CERN zachodzą ostatnio ogromne zmiany. Trwa intensywna rozbudowa bazy naukowej i samego muzeum Nauki i Innowacji. Prowadzone są prace budowlane zarówno na powierzchni ośrodka, jak i pod ziemią. Pamiętaj więc, by przed zaplanowaniem wizyty upewnić się, że będziesz mógł zobaczyć wszystko, co chcesz w wybranym przez siebie terminie.

CERN można zwiedzać za darmo od poniedziałku do soboty w godzinach od 8:00 do 18:00, przy czym wystawy dostępne są od 8:30 do 17:30.

Adres Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych to: 1, Esplanade des Particules, 1217 Meyrin, Switzerland.

Dojazd do CERN jest bardzo prosty, a miasto świetnie skomunikowane. Przez prace budowlane, które zamieniły całą okolicę w wielki plac budowy, proponuję zostawić samochód, o ile podróżujesz autem, w którymś z miejskich parkingów i dojechać na miejsce którymś z tramwajów krążących do Jardin-Alpin-Vivarium do CERN co kilkadziesiąt minut.

Jeżeli zostajesz w Genewie na dłużej, zapytaj w hotelu czy należy Ci się Geneva Transport Card. Jest to karta, która upoważnia do darmowego poruszania się po Genewie przez kolejną dobę. Taką kartę Możesz odbierać w hotelu, o ile takową oferuje, codziennie. Masz wówczas z głowy wszelkie troski związane z transportem i możesz zostawić auto na hotelowym parkingu na cały czas pobytu w mieście.

Jeżeli Twój hotel karty Geneva Transport Card nie oferuje, możesz kupić ją w automacie na każdym przystanku. Dzięki niej będziesz przemieszczał się po mieście i za darmo korzystać z autobusów miejskich, tramwajów, pociągów i żółtych wodnych taksówek.

Cena Geneva Transport Card to około 9 franków szwajcarskich (upewnij się wcześniej co do ceny, gdyż w dzisiejszych czasach ceny to najmniej pewna rzecz we wszechświecie 🙂 ). Polecam odwiedzić stronę internetową komunikacji miejskiej w Genewie, która jest bardzo czytelna i rozwieje wszystkie Twoje wątpliwości.

Jeżeli do Genewy dotrzesz samolotem, wówczas powyższa karta przyda Ci się szczególnie. Lotnisko w Genewie leży zaledwie 4 kilometry od centrum miasta i drogę tą możesz przebyć zarówno pociągiem, jak i autobusem. Następnie w centrum należy jedynie przesiąść się do tramwaju jadącego w kierunku CERN i jesteś na miejscu.

No dobrze, pokonałeś już drogę z centrum miasto do ośrodka CERN i możesz zacząć zwiedzanie. Osobiście polecam zwiedzanie z przewodnikiem, który dokładnie opowiem Ci o historii tego niesamowitego miejsca, jak i wyjaśni zawiłości Europejska Organizacja Badań Jądrowych.

Wszystkie informacje o aktualnych wydarzeniach, godzinach otwarcia oraz wiele innych danych znajdziesz na oficjalnej stronie CERN, którą radzę odwiedzić jeszcze przed przyjazdem.

Glob Nauki i Innowacji w CERN

The Globe of Science and Innovation to centrum dla zwiedzających, którego celem jest informowanie gości o ważnych badaniach prowadzonych w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych.

Jest to drewniana konstrukcja o wysokości 27 metrów i średnicy 40 metrów. Kształt budynku symbolizuje planetę Ziemia. Został on zbudowany z okazji Expo Neuchatel w Szwajcarii w roku 2002. Po zakończeniu wystawy zostało ono przeniesione w pobliże siedziby CERN pod Genewą. Udostępnione dziś w muzeum wystawy opowiadają historię samego budynku oraz opisują świat cząstek, z których zbudowane jest wszystko, także my sami.

Dowiesz się tam, że budynek został zbudowany z pięciu rodzajów drewna: świerku, sosny zwyczajnej, sosny Douglasa, modrzewia i klonu kanadyjskiego. Zewnętrzna część składa się z drewnianych listew, do których doczepione są dwie rampy, którymi można spacerować.

Wnętrze drewnianego globu zostało tak skonstruowane, że działa jak wielki pochłaniacz dwutlenku węgla. To ciekawe muzeum działa od roku 2004 i otwarto je w 50. rocznicę powstania CERN.

Na pierwszym poziomie we wnętrzu kuli umieszczono wystawę pod tytułem — Wszechświat Cząstek. Obszar ten podzielony jest na sześć sekcji. Szczególnie polecam sekcję pod tytułem Tajemnicze światy. Znajdziesz tu odpowiedzi na wiele pytań dotyczących wszechświat, które badane są w CERN w Genewie.

Inne sekcje to Wielki Zderzacz Hadronów (LHC). Znajdziesz w niej mapę pracujących pod ziemią akceleratorów oraz poznasz drogi, jakimi poruszają się rozpędzane cząstki. Kolejna sekcja to Wykrywanie cząstek. Jest to moim zdaniem serce wystawy. Znajdziesz tu informacje o tym, jak przyspieszane są cząstki oraz w jaki sposób bada się to, co dzieje się tuż po ich zderzeniu.

Inną częścią wystawy jest Nauka Bez Granic. Pokazano tu, jak jedne badania wpływają na inne, a te z kolei na nasze życie. Znajdziesz tu pierwszy serwer WWW oraz wiele wywiadów z naukowcami, którzy opowiadają o prowadzonych przez nich badaniach oraz o tym, jak ich wyniki wpłynęły na życie zwykłych ludzi.

Na drugim piętrze, do którego prowadzi jedna z drewnianych ramp na zewnątrz kuli, znajduje się ogromna przestrzeń z wysokim sufitem. Organizuje się tu spotkania ze sławnymi ludźmi, konferencje, bankiety lub imprezy okolicznościowe. Proponuję, byś sprawdził przed przyjazdem, czy nie szykuje się jakieś ważne wydarzenie, w którym chciałbyś wziąć udział. Chęć wzięcia udziału w spotkaniu należy zgłosić wcześniej poprzez stronę internetową CERN, gdyż ilość miejsc jest ograniczona. Najczęściej wszelkie spotkania tu organizowane są darmowe.

Zwróć uwagę na ciekawą rzeźbę stojącą przed wejściem do Globu Nauki i Innowacji w CERN. Jest to stalowa wstęga z opisanymi na niej setkami wynalazków, wzorów matematycznych i fizycznych, które przez wieki zmieniały otaczający nas świat.

Instytut CERN tereny eksperymentalne

Po przeciwnej stronie ulicy, w stosunku do Globu Nauki i Innowacji, znajduje się część ośrodka CERN przeznaczona dla zwiedzających, chcących wziąć udział w pokazie działania któregoś z urządzeń znajdujących się pod ziemią.

Bardzo ważna informacja, o której musisz pamiętać:
Koniecznie zgłoś wcześniej chęć wzięcia udziału w wyprawie do działu eksperymentalnego w CERN w Genewie! Inaczej po przyjeździe na miejsce nie będziesz miał szans dołączyć do żadnej grupy. Ilość osób jest ściśle określona i zamknięta!

Zgłoszenia takiego możesz dokonać na stronie CERN w Genewie, gdzie będziesz mógł wybrać dokładną datę przyjazdu i godzinę. W zależności od tego, jakie badania przeprowadza się tego dnia, będziesz miał okazję zobaczyć któreś urządzeń. Najczęściej są to ATLAS, LEIR, PS, Data Center, lub SM18.

Być może będziesz miał szczęście i podczas twojej wizyty naukowcy dokonają odkrycia, które na zawsze zmieni nasz świat. My niestety takiego szczęścia nie mieliśmy.

Wrażenia z wizyty w ośrodku badawczym są niesamowite, a widok ogromnych urządzeń zapiera dech, zwłaszcza gdy przewodnik uświadomi Ci, że wszystkie te ogromne maszyny badają coś tak małego, że nie można tego dostrzec gołym okiem.

Zwiedzanie CERN trwa około 2 godzin i możliwe jest dla każdego powyżej 12 lat. Niestety zwiedzający muszą być mobilni ze względu na ciasnotę, mogącą panować pod ziemią. Pamiętaj też, że w większości miejsc nie wolno robić zdjęć.

Standardowo mamy do wyboru przewodników mówiących w języku niemieckim, francuskim i angielskim. Jeżeli jednak Twoja grupa jest duża i liczy sobie ponad 30 osób mówiących w innym języku, np. polskim, to możliwe jest uzyskanie przewodnika mówiącego w tym właśnie języku. Oczywiście wszystko to należy załatwić na długo przed przyjazdem.

CERN w Genewie ciekawostki oraz informacje

• W ostatnim czasie Europejska Organizacja Badań Jądrowych CERN ogłosiła plan budowy nowego akceleratora cząstek. Nowe urządzenie ma mieć długość 100 kilometrów i kosztować 21 miliardów euro. Będzie on większy niemal cztery razy od Wielkiego Zderzacza Hadronów. Niestety ze względu na ogromne koszty i skomplikowanie projektu budowa ruszy nie wcześniej niż w 2038 roku.
• Zespół akceleratorów w CERN jest największym i jednym z najbardziej uniwersalnych na świecie. W skład urządzeń badawczych wchodzą nie tylko akceleratory, ale także dezakceleratory (urządzenia spowalniające cząstki), zderzacze cząstek elementarnych i cała masa instrumentów pomiarowych.
• W akceleratorach CERN wykorzystywane są wiązki elektronów, pozytronów, protonów, antyprotonów, a także ciężkich jonów.
• W roku 2004 między budynkami CERN ustawiono dwumetrową statuę hinduskiego boga Śiwy. Statua przedstawia Śiwę podczas boskiego aktu stworzenia (hindusi wierzą, że Śiwa wytańczył wszechświat). Rzeźba ta stanęła w CERN w ramach uczczenia wieloletniej współpracy Indii z CERN.
• W roku 2016 w sąsiedztwie figury Śiwy, grupa zamaskowanych ludzi, odprawiła tajemniczy rytuał, podczas którego dokonano ofiary z człowieka. Film z tego wydarzenia trafił do sieci i stał się popularną teorią spiskową o powiązaniach naukowców CERN z siłami zła. Oczywiście całe zajście było mistyfikacją.
• Inni łowcy teorii spiskowych znaleźli w symbolu CERN ukrytą liczbę 666, która uważana jest za liczbę bestii.
• Personel CERN to ponad 2600 etatowych pracowników (od najbardziej cenionych profesorów po ekipy sprzątające).
• W CERN przebywa każdego roku ponad 700 stypendystów, których starz opłacany jest przez organizację, a także kilkuset najbardziej uzdolnionych studentów, również opłacanych przez CERN w Genewie.
• Dla CERN pracuje niemal 8 tysięcy użytkowników opłacanych z zewnątrz. Są to przedstawiciele kilkuset uniwersytetów z ponad 80 krajów świata, przy czym ponad połowa zawsze pochodzi z krajów członkowskich.
• Budżet CERN wynosi wiele milionów franków szwajcarskich i pochodzi ze składek członkowskich wyliczonych jako procent dochodu narodowego brutto dla danego kraju.
• Podstawowymi zadaniami CERN są badania naukowe, poszukiwanie nowych technologii, edukacja oraz współpraca międzynarodowa.
• O innych atrakcjach Genewy przeczytasz w naszym poprzednim artykule.
• Wpływ badań, jakie prowadzi się w CERN w Genewie najlepiej widać w takich miejscach jak Narodowe Muzuem Lotnictwa i Przestrzeni Komicznej w Waszyngtonie.